دلا در عاشقی ثابت قدم باش / که در این ره نباشد کار بی اجر
دلم رفت و ندیدم روی دلدار / فغان از این تطاول ٬ آه از این زجر . . .

پر نقش تر از فرش دلم بافته ای نیست / از بس که گره زد به گره حوصله ها را
یک بار هم ای عشق من از عقل میندیش / بگذار که دل حل بکند مسئله ها را .

چه رسم غریبیست تو میرویو جان هم میرود

دلم برای تو که نه!
ولی برای روزهای با هم بودنمان تنگ شده
برای تو که نه!
ولی برای “مواظب خودت باش” شنیدن تنگ شده
برای تو که نه!
ولی برای دلی که نگرانم میشد تنگ شده
راستش! برای اینها که نه
برای خودت
دلم خیلی تنگ شده...

دلــم حـضـور مــردانــه می خــواهــد ...نـــه اینـکـه مــرد بــاشـد

نه ...مــــردانــه ­ بـاشـد

حــرفـش... قــولــش.. فــکــرش...

نـگـاهـش... قـلـبـش... و ...آنــقــدر مــردانــه

کـه بـتـوان تا بـیـنهـایــت دنـیــابـه او اعـتــمــاد کــرد !!

ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺳﺖ . . .
ﮐﻪﺻﺎﺣﺒﺎﻥﺩﻝ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺱ ﻧﻤﯽ ﻣﯿﺮﻧﺪ
ﺑﯽ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ
ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ
ﺍﺣﻤﺪ ﺷﺎﻣﻠﻮ

دلم قرص است
وقتی
مسکنم تویی . . .

دلت آیینه ی ایثار عشق است

نگاهت معنی بیدار عشق است

تو در آبادی دل خانه داری

تو را دیدن همان دیدار عشق

شکسته های دلت را به بازار خدا نبر

خدا خود بهای شکسته دلان است

نه چشم و دل به سویی نه جامه در سبویی که تر کنم گلویی به یاد اشنامن ...

به دل هم نشستیم
و عاشق شدیم . . .
همچون چهره ی ماه
که به دل برکه می نشیند
و هیچ دستی
توان بیرون انداختنش را
ندارد . . .

رفته است و مهرش از دلم نرود

ای ستاره ها، چه شد که او مرا نخواست

ای ستاره ها، ستاره ها، ستاره ها

پس دیار عاشقان جاودان کجاست

دل میبریو جان هم این میبری و ان هم....

دل داگر دل باشد اب از اسیاب علاقه اش نمی افتد...

تنور دلت که گرم باشد

نان مهربانی اش را می خوری

هرچه دلت گرمتر

مهربانی ات بیشتر

و روزگارت آبادتر است

هر کسی را بحر کاری ساختند

کار من ...

پر نقش تر از فرش دلم نیست از بس که گره زد به گره حوصله ها را ...

تنور دلت که گرم باشد

نان مهربانی اش را می خوری

هرچه دلت گرمتر

مهربانی ات بیشتر

و روزگارت آبادتر است

هر کسی را بحر کاری ساختند

کار من ...

پر نقش تر از فرش دلم نیست از بس که گره زد به گره حوصله ها را ...

♥

گاهی وقتا انقدر دلت برای کسی تنگ میشهکهفقط میخوایازخاطراتورویاهات بیاریش بیرونومحکم بغلش کنی

دل داگر دل باشد اب از اسیاب علاقه اش نمی افتد...